ما اگر مست وخراب وبی قرار افتاده ایم

نرگس مست تودیدیم وخمار افتاده ایم

شاهباز شهر خوبان بوده ایم از لطف عشق

در شکنج حلقه ی گیسوی یار افتاده ایم

نغمه ی جانسوز مارا محنت هجران شکست

عندلیب باغ عشقیم وبه خار افتاده ایم

گوشه ی ویرانه ای منزل گه شهباز نیست

شهسوارانیم و چندی از سوار افتاده ایم

از ازل در کوی جانان منزلت ها داشتیم

قدر عافیت ندانستیم وخوار افتاده یم

ماغریق بحر عشقیم وچه باک از موج هجر 

گر دوروزی ازدل دریا کنار افتاده ایم

پیک جانان برمن شوریده می گفت ای سحر

بال وپر بگشا و کمتر گو که زار افتاده یم