کلمه هاي سنگين را کنار بزن.

يا بال و پري به آن ها بده؛

بگذار با رويايت پرواز کنند
چرا نمي بينمشان؟!
تو که هميشه از سادگي ات دم مي زني،
بگذار حس کنم که مانند باران ساده اي!
ساده اي به سادگي پيچک سبز تنها
ساده اي به صداقت نگاهت
بگذار کلماتت

سادگي ات را نشانم دهند
سبک پرواز کنند.

مرا هم پرواز دهند
باز هم از من مي شنوي که خسته‌ام
هزاران بار ديگر هم!
پس بگذار سادگي ات مرا آرام کند
بگذار کلماتت خستگي هزار باره ام را دور بياندازد
بگذار باورت کنم تمام تو را و تمام سادگي ات را